چه خواهد کرد با ما عشق؟

ای دوست! سفال صبر من را بشکن
این قصه‏ی تلخ جبر من من را بشکن!
گویند که دوستان تو گم‏نام‏ند
بعد از من سنگ قبر من را بشکن
***
آواره‏ی غربت‏م کنی، حق داری
رنجور مشقّت‏م کنی، حق داری
هر کار که گفتی نکنم کردم، پس...
هر قدر که اذیت‏م کنی حق داری!!!
***
از بابت ما همیشه می‏ترسیدند
انگار که چیزی در ما می‏دیدند
یک‏روز به یک گناه اخراج شدیم،
روزی به گناه دیگری بخشیدند!